Wanneer is genoeg genoeg? over scheiden van je land
Mijn ervaring bij het MVO gisteren.
Ik heb als vrijwilliger meegeholpen bij de stand van project PY.
Daar kwamen mensen met vragen die ik zelf natuurlijk ook twee jaar geleden had. Vragen over hoe het daar is en hoe het daar geregeld is. Is het een stabiel land, hoe zit het met zo'n verblijfsvergunning, moet ik mijn paspoort opgeven of wat krijg ik daar precies, is het veilig?
Als je eenmaal in PY bent geweest, dan wordt het vanzelf allemaal duidelijk. En ik wil even een vergelijking maken met mijn huwelijk en echtscheiding.
Ik zie namelijk veel overeenkomsten. Overeenkomsten met het scheiden van je eigen land in dit geval. Of het huwelijk met je huidige land.
Tijdens mijn huwelijk waren er issues zoals in elke relatie. Maar op een gegeven moment ga je sommige issues normaal vinden.
Van beide kanten, laat dat duidelijk zijn. Wat ook bij mij speelde was: ja het huwelijk is niet goed, maar ik wacht wel tot de kinderen het huis uit zijn.
Totdat er op een gegeven moment een grens werd overschreden, en ik dacht: "en nou is het klaar!" Daarna ging ik pas echt zien wat de realiteit was en dat ik mezelf in de maling had genomen dat het allemaal wel meeviel.
Dat het gras bij de buren niet groener is, dat zag ik wel in huwelijken van vrienden en om die reden of excuus, bleef ik - eigenlijk achteraf gezien - te lang in het huwelijk. Dat had ik al jaren eerder moeten doen - ermee stoppen.
Mijn grenzen schoven steeds verder op met wat ik normaal vond of toeliet. (Ook zal dat voor de tegenpartij in dit geval het geval zijn geweest, maar dat even terzijde.)
Gisteren op het MVO sprak Jeroen weer waar de wereld naar toe gaat en ook in zijn wekelijkse weekoverzicht video's - een soort van 'Keek op de week' à la Koot en Bie - met Willem haalt hij telkens aan waar de grenzen van de overheid worden overtreden, wat wij steeds meer normaal zijn gaan vinden en welke rechten bepaalde overheidsinstanties zich toe-eigenen die niet van hen zijn.
De wereld compleet op zijn kop zo nu en dan.
Dus waar houdt het huwelijk met je land op?
Welke grens moet worden overschreden bij jou, en wat ben jij normaal gaan vinden in dit 'huwelijk'?
Waar trek jij de grens?
Wacht je op toestemming van iemand, wacht je tot de kinderen het huis uit zijn. Nee, het gras is waarschijnlijk niet echt op alle vlakken groener in Paraguay, maar wel op het vlak van vrijheid en digitalisering.
Het onbekende van een scheiding op welk vlak dan ook: huwelijk, werk, land of wat dan ook maakt waarschijnlijk de keuze moeilijker omdat je niet weet wat je dan gaat krijgen.
Ja, na een scheiding is het leven anders, maar ik ben blij dat ik ooit de knoop heb doorgehakt. Ook al was het wat aan de late kant. Ik zou voor geen goud meer terug willen naar datzelfde huwelijk. Ik ben benieuwd of sterker nog, ik kijk ernaar uit naar mijn aankomende scheiding met Europa.
Ja, het zal niet makkelijk zijn op veel gebieden, maar ik weet dat het ook veel zal brengen: nieuwe vriendschappen, gelijkgestemden en een beter klimaat op allerlei vlakken.
Ja, het is een gedoe, een geregel en het geeft een hoop twijfels. Maar ik go with the flow en de tijd zal het leren.